Nieuwe doelen of voornemens stellen en niet halen. Best frustrerend.
Je nieuwe doel waar je zo naar verlangt lijkt veel te groot, een onhaalbare droom, je voelt misschien de neiging om er dan maar helemaal vanaf te zien ☹
Je kent het vast wel, die ene activiteit waar je zo naar verlangt, maar waarvan het steeds weer uitstellen de norm lijkt te worden.
Voor mij was dat het hardlopen. Na een lange tijd van stilstand keek ik er naar uit om mijn loopschoenen weer aan te trekken en mijn passen over het vertrouwde pad te laten gaan. Maar dat verlangen werd telkens overschaduwd door andere verplichtingen, zowel voor mijn gezin als voor mezelf.
Een heel jaar lang had ik het vooruitgeschoven, telkens weer, totdat het voelde alsof mijn wens ondergesneeuwd was. En toen ik eindelijk besloot om het weer op te pakken, voelde het als een enorme hindernis om te overwinnen. Het idee om weer vanaf nul te beginnen, om mijn lichaam weer te laten wennen aan de inspanning, leek bijna ontmoedigend.
Ik herinner me nog hoe ik tegen mezelf zei: “Tien kilometer lopen? Dat is veel te moeilijk voor mij, daar heb ik in het verleden veel voor moeten doen om dat te kunnen, dat gaat me niet lukken hoor? ” Het leek alsof mijn doel te groot was, te ver weg om ooit te bereiken. Maar ik wist dat ik mezelf moest motiveren, dat ik de steun van mijn huisgenoten nodig had om me aan te moedigen en te steunen.
Dus daar stond ik, klaar om de uitdaging aan te gaan en het lopen terug op te bouwen. Ik vertelde mijn familie over mijn plannen, en met hun aanmoedigingen en steun begon ik eraan. Eerst een klein blokje om rennen, met man en kinderen op de fiets naast me. Elke stap was een overwinning, terug opnieuw gestart, yes, nu doorzetten.
Het mooie van mijn voornemen was niet alleen het bereiken van mijn doel – 5km check en ondertussen 10km check – maar ook het proces zelf. Het was het gevoel van voldoening na elke run, het gevoel van vooruitgang, hoe klein ook. En dat herinnerde me eraan dat zelfs de grootste doelen behaald kunnen worden door klein te beginnen, en dat zelfs de moeilijkste uitdagingen overwonnen kunnen worden met de juiste motivatie en steun.
Dus wanneer je jezelf geconfronteerd ziet met een schijnbaar onoverkomelijke hindernis, onthoud dan dat elke stap, hoe klein ook, je dichter bij je doel brengt.
En vergeet niet om vriendelijk en geduldig te zijn voor jezelf, want verandering kost tijd en inspanning.
Met de juiste mindset en ondersteuning kun je alles bereiken wat je maar wilt. Dus waar wacht je nog op? Neem die eerste stap, en laat jezelf zien wat je echt kunt bereiken.
Het kan ook nuttig zijn om kleinere stappen te nemen en jezelf te belonen voor het behalen van tussendoelen, in plaats van te focussen op het uiteindelijke doel.
Kleine ministapjes blijven zetten is nog altijd beter dan stilvallen of de handdoek in de ring gooien.
Wanneer je een doel te groot maakt, schiet je brein meteen in de stressmodus.
Hoe gemotiveerd je ook bent, de stress voor die niet behapbare brok slaat dan toe. Stress maakt dat je dichtklapt ; weg creativiteit, weg motivatie.
Het mooie van mini stapjes zetten is dat je dit heel gemakkelijk wél kunt halen. Zo bereik je zonder al te grote inspanningen en frustraties uiteindelijk jouw doel.
En bij elke stap bouw jij een succesmomentje in.
En nu jij ? Wanneer start jij met ‘splitsen in kleine stappen’?
Meer tips en oefeningen die je meer leren over jezelf.
Klik hier en start nu
0 Reacties